Verslag wereldrecord GBC in Hamburg

Een terugblik op een uniek LEGO-evenement: de wereldrecordpoging Great Ball Contraption (GBC) in Hamburg, in het weekeinde van 28 t/m 30 november 2025. Het was een weekend vol passie, techniek, vriendschap en duizenden kleine balletjes die hun weg vonden door een gigantisch circuit.

Aanloop

Via via kwam een uitnodiging om mee te doen aan een wereldrecordpoging GBC.

De weken voor het evenement waren gevuld met gezellig contacten via Discord en dagelijks groeiend enthousiasme. Het aantal modules steeg snel: eerst 850, 932, toen 970, en uiteindelijk ruim boven de magische grens van 1000. Ook de workshopmodules werden aangepakt, vaak in aangepaste versies. En de vraag of er genoeg balletjes en hekjes zouden zijn, werd al snel beantwoord: er waren maar liefst 16.000 ballen en meer dan genoeg hekjes toegezegd. 

Heenreis en opbouw

Op donderdagochtend vertrok ik met een te overvolle auto richting Hamburg. Eigenlijk helemaal niet wetende waar het precies ligt; topografie is nog steeds niet m'n ding. De reis duurde zeven uur door files en drukte. Rond twee uur 's middags kwam ik aan in Hamburg, dat een indrukwekkende havenstad blijkt te zijn. De ontvangst was vlot en vriendelijk: “jouw plek is daar.” Natuurlijk werd er eerst wat gebabbeld met mede-GBC’ers. Een paar modules werden neergezet, maar het belangrijkste was elkaar eindelijk in het echt te zien in plaats van via Discord of YouTube. Bouwers waren vanuit alle windstreken gekomen: Amerika, Canada, Frankrijk, België, Nederland, Duitsland, Zweden, Noorwegen en nog meer landen. Rond zes uur genoeg gedaan en naar het hotel. 

Hotel

De hotels in de buurt waren behoorlijk prijzig, tussen de 650 en 700 euro. Gelukkig was er een alternatief: een hotel in Netelnburg voor slechts 128 euro. Een basic hotel dat een uitstekende verbinding (elke 10 minuten) naar de beurs had. Mooi denk ik. Geld bespaard om uit te geven aan... vul zelf maar in. 

Vrijdag

Vrijdagochtend vertrokken we  (Ben, een van de organisatoren en ik) om 7.22 uur met de trein naar de hal. Daar konden we rustig verder opbouwen: mijn deel bestond uit vijftig modules. Samen met de buren werd gekeken hoe alles goed aangesloten kon worden. Bij sommigen begon de stress toe te nemen, want om half twee moest alles klaar staan. Om klokslag twee uur startte de eerste dag. Langzaam gingen alle modules aan, een overweldigend aantal van 1169. De eerste ballen rolden, en natuurlijk waren er storingen. Ook 1 module had bij mij schade opgelopen door de reis (noodrem waardoor de module door de hele auto vloog), maar na wat reparaties werkte alles weer. Uiteindelijk waren er zo’n 7.650 ballen in het circuit. 

Filmen

De blauwe bal zou gevolgd worden, maar de eerste poging mislukte. Ook de tweede poging lukte niet. Geen tijd meer voor een volgende poging. Volgens berekeningen zou een ronde tussen de drie en vijf uur duren. De rest van de dag werd gevuld met gesprekken, gezelligheid en hulpvaardigheid. Iedereen begreep elkaar direct en bood hulp waar nodig. In de pauze hoek was er volop eten en drinken: snoep, koekjes, koffie, thee en natuurlijk broodjes knakworst. Om negen uur ’s avonds eindigde de dag, moe maar voldaan. 

Zaterdag

Na een ontbijt in het hotel vertrokken we weer met de trein. Vandaag moest het gebeuren, al heerste bij iedereen het gevoel dat het samenzijn met de community eigenlijk het belangrijkste was. Het record zou slechts de kers op de taart zijn. Opeens trok een klein meisje aan mijn shirt en zei paniekerig: “Da ist ein Kugelstau!” Geen idee waar ze het over had. Het bleek hilarisch een opstopping van ballen in een bakje. Ook LEGO zelf was aanwezig om alles vast te leggen. 

Ondertussen gingen de blauwe ballen al rond. Van de zeven vielen er vijf al heel snel uit het circuit, nog maar twee bleven over. De spanning steeg, maar de modules bleken goed te werken. Cyriel, staan je modules wel goed, doen ze het? Ja hoor relax. En tjop vijf minuten later waren ze door m'n modules.

De spanning steeg verder. Nog 15 modules, 14, 13...., 3..., 2...., 1....... Yes! We did it! Uiteindelijk haalden ze zelfs anderhalve ronde, met 1729 en 1741 modules. De euforie en broederschap waren ongekend. ’s Avonds volgde nog een AFOL-avond met een onmogelijke speed build van een Star Destroyer, een veiling, een torenbouw wedstrijd en een door de organisatie aangeboden diner. 

Zondag

Op zondag werd er uitgeslapen tot 7.30u en met de auto naar de beurs gereden. Het was de laatste dag en dat voelde voor iedereen jammer. En tja. Het was zondag. Dan wordt niet gewerkt. Ook niet door de modules. Met humor en teamwork werden storingen opgelost. Ballen werden gevolgd, gefilmd en alles liep vlekkeloos. 

Afbouw

Om zes uur ’s avonds volgde een eindpraatje van de voorzitter van SteinHansse en de beursmanager. Ze hadden in het voorjaar stiekem gehoopt op 400 modules, maar het werden er ruim 1100! Daarna werd alles rustig afgebouwd, de auto ingepakt en om negen uur vertrokken we naar huis. Om twee uur ’s nachts kwam ik thuis, nog vol adrenaline. Uitladen (3.00u), Formule 1 kijken (5.00u) en - ach - meteen door naar het werk. 

Livestream

Het hele weekend verzorgde BrickBrian een livestream. Ook wel een unieke prestatie! De livestreams zijn nog terug te vinden op Twitch en YouTube. De opname van zaterdagochtend is hier te volgen: https://www.youtube.com/live/S-rVlAYqmtQ?start=2388 (van 0u:40m tot 3u:36m).

Wat cijfers

•⁠ 12.100 bezoekers

• 63 bouwers uit 10 landen

• maximaal 1169 modules aaneengesloten werkend

• zondagavond nog 1108 modules actief

• 350-400 meter lang

• circa 7.650 ballen in het circuit

• 102 workshopmodules

• gemiddelde duur circuit ruim 3 uur en 30 minuten 

Dit was een terugblik van mijn meest onvergetelijke LEGO event. Een wereldrecordpoging die niet alleen cijfers opleverde, maar vooral herinneringen, vriendschappen en een gevoel van gemeenschap. Want uiteindelijk draait het niet alleen om de ballen die blijven rollen, maar om de mensen, de community, die samen bouwen. Heel veel dank aan de organisatoren Olliver, Ben, Matthias. 

Of ik eind februari mee wil naar Wolfsburg... Uh, waar ligt dat?

Cyriel van de Ven